بوی بهار در جبهه با نامه های «امت حزب الله»

شب‌های عید بهترین زمان برای محاسبه بود. مثل ما با لباس های خاکی رنگ، چفیه بر گردن و سر بند بر سر، قرآن و عکس امام خمینی (ره) در دستان می نشستند پای سفره هفت سینی که سیب و سماق و سکه آن نامه های «امت حزب الله» بود که بعد از دعای یا محول الحول و الاحوال و دیده بوسی، برای یکدیگر می خواندند.
کد خبر: ۲۳۳۰۴۹
تاریخ انتشار: ۰۴ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۸ - 24March 2017
بوی بهار در جبهه با نامه های «امت حزب الله»به گزارش گروه فرهنگ وهنر دفاع پرس،  «حمید داود آبادی» خاطره نگار وپیشکسوت عرصه فرهنگی دفاع مقدس، در کتاب از معراج برگشتگان خود، حال وهوای  نوروزی جبهه را این گونه توصیف کرده است:
 
نامه هایی که به مناسبت دهه فجر و نوروز از پشت جبهه برایمان می آوردند، از خاطرات فراموش نشدنی و جالب بودند. هر وقت مسئول تدارکات برای گرفتن نامه های خانواده ها به بنیاد شهید شهر می رفت، تعدادی از آن نامه ها را هم با خود می آورد. بچه ها بیش از این که منتظر آمدن نامه از خانواده هایشان باشند، برای نامه های مردمی انتظار می کشیدند که به «نامه های امت حزب الله» معروف بودند و غالباً بچه ها این نامه ها را برای هم می خواندند. گاهی هم اتفاقی فرستنده نامه هم محلی یکی از بچه ها بود که در آن صورت، او جواب نامه را می نوشت. تا چند روز پس از آمدن نامه های امت حزب الله، سرمان گرم پاسخ دادن به آنها بود.
 
در این میان، محمود معظمی نژاد، گوی سبقت را از بقیه می ربود. او همیشه در جیبش چند تایی از آن نامه ها داشت و به بچه ها می گفت: برای کسی که او جواب نامه اش را داده، آنها هم نامه بنویسند. بیشتر نامه ها از دانش آموزانی بود که با قلم شیرین خود، پیامشان را برای رزمنده ها می نوشتند.
 
یکی از آن نامه ها که جذابیت خاصی داشت، از یک دختر نوجوان مسیحی بود که به مناسبت عید نوروز کارت پستالی فرستاده بود که حضرت مسیح را بر صلیب نشان می داد و در پشت آن،نامه ای به این مضمون نوشته بود: «من به عنوان یک هموطن مسیحی، فرارسیدن سال نو را به تمام شما رزمندگان که در جبهه ها از میهن ما دفاع می کنید، تبریک عرض می کنم».
 
اصلاً احتیاج نبود به تقویم نگاه کنیم. نسیم خوشی که در کانال ها و شیارها می وزید، حکایت از بهار داشت. پرنده های خوشخوانی که روی تخته سنگ ها و میان سبزه های نورَس می پریدند و آواز سر می دادند، خبر از نو شدن سال می دادند. خیلی قشنگ بود! ناخواسته سر و صدای خمپاره و تیراندازی هم کم شده بود. انگار عراقی ها هم به سال نوی شمسی اعتقاد داشتند!
 
انتهای پیام/ 171
نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار