رزمندگان اسلام راه‌گشای کربلا، بیت‌المقدس و قدس هستند
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «علی‌اکبر نجارباشی» فرزند «عباس آقا» ۲۵ شهریور ۱۳۴۴ در کاشان دیده به جهان گشود. این شهید والامقام ۲۳ بهمن‌ماه ۱۳۶۴ در عملیات والفجر ۸ به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را می‌خوانیم.
«الَّذینَ آمَنوا وَهاجَروا وَجاهَدوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولٰئِکَ هُمُ الفائِزونَ»
آن‌ها که ایمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است؛ و آن‌ها پیروز و رستگارند.
خدایا! سپاس بیکران تو را مى‌گویم که ما را به راه راست، یعنى راه اسلام که کامل‌ترین دین تو است هدایت فرمودى. از اینکه مرا به جبهه‌هاى حق علیه باطل و به جبهه‌هاى مبارزه با کفار بعثى و منافقین توفیق بخشیدى و مرا در خط کشاندى سپاسگزارم و تو را شکر مى‌گویم.
خدایا! مرا مى‌بخشى از اینکه نتوانستم آنطور که شایسته است تو را بندگى نمایم. با درود و سلام به پیشگاه ولى‌عصر امام زمان (عج) و با درود و سلام بر نایب برحقش، امید محرومان، یار و یاور مستضعفان، این معنى حق آزادگى. با درود و سلام به روان پاک شهیدان گلگون کفن از صدر اسلام تا این زمان که با نثار خون خودشان درخت تنومند اسلام را آبیارى نمودند و با سلام و درود بر رزمندگان کفر ستیز اسلام، این ادامه دهندگان راه شهدا و این راه‌گشایان کربلاى حسینى و از آنجا به بیت‌المقدس و قدس عزیز انشاالله.
از اینجا وصیت خود را آغاز مى‌کنم. راستى قلم به دست گرفتن و وصیت نوشتن چه آسان است ولى عمل کردن به آن چه مشکل. خدمت پدر و مادر عزیز و گرامى و اهل خانواده‌ام سلام عرض مى‌کنم و این سلام را که از اعماق قلبم براى شما مى‌فرستم پذیرا باشید.
پدر و مادر عزیزم! اگر من در این راه شهید شدم و جان ناقابل من گرفته شد؛ در غم از دست رفتن من خوشحال باشید و افتخار کنید که توانستید فرزندى فداى اسلام کنید و براى من گریه نکنید و ناراحتى ایجاد نکنید. من خودم راه را انتخاب نموده‌ام و پدر و مادرم و اهل خانواده هر وقت به یاد من افتادید و خواستید گریه کنید براى مظلومیت حضرت امام حسین (ع) و حضرت على‌اکبر (ع) گریه کنید که واقعا لایق گریه هستند.
برادران و خواهران! من از همگى شما مى‌خواهم که مرا ببخشید و هر بدى از من دیده‌اید از شما حلالیت مى‌طلبم. وصیت من به شما برادران و خواهران و کلیه فامیل این است که اگر مى‌خواهید راه شهدا را ادامه دهید پیرو خط امام باشید و پشتیبان ولایت‌فقیه بوده تا آسیبى به این کشوراسلامى نیاید، سعى کنید دشمن داخلى که همان منافقین هستند را سرکوب کنید، نگذارید که توطئه به پا کنند و مردم را به انقلاب بد بین کنند. هرکس هر حرفى در گوشه و کنارى زد تا حد توان از انقلاب دفاع کنید. جنگ ما یک جنگ دفاعى است. بر ملت ما تجاوز شده است؛ شهرها، آبادی‌ها و استان‌هاى ما را ویران و مردم را آواره و سرگردان کرده‌اند. ظلم است که ما در مقابل این همه جنایت ساکت بمانیم. ما باید حق خودمان را از این تجاوزگران بگیریم، لیکن اگر همه ما هم فداى اسلام شویم باید با نثار خون خودمان تا آخرین قطره خون که در بدن داریم در مقابل این متجاوزگران ایستادگى کنیم و از کشور و مملکت اسلامى و از خانه و کاشانه و ناموس خودمان دفاع مى‌کنیم تا دیگر کسى حق تجاوز به کشور را نداشته باشد.
پیام دیگر من به پدر، مادر، خواهران و برادران خودم این است که به تمام فامیل، همسایگان، دوستان و هرکس که با من آشنایى داشته است بگویید که مرا مورد عفو و بخشش قرار دهد و از تمامى مردم جامعه اسلامى ایران مى‌خواهم که در نماز جماعت و نماز جمعه بیشتر شرکت کنند؛ چون که پیروزى اسلام از این نمازهاست و ترس دشمن از این جماعت‌ها است. در عبادت‌هاى خودتان دعا براى پیروزى رزمندگان و طول عمر و سلامتى امام امت را فراموش نکنید. همچنین دعا براى شفاى معلولین و مجروحین و آزادى اسرا را از یاد نبرید.
از ملت بیدار ایران مى‌خواهم که در پشت جبهه به فرزندان و کودکان خودتان درس شهامت و شجاعت و درس مبارزه بیاموزید و آن‌ها را بى‌فکر و بیخود بار نیاورید. فرزندانى بزرگ کنید که براى آینده اسلام و دین خدا مفید باشند و بتوانید ادامه دهنده راه شهدا باشید. بدانید که جنگ ما امروز بین تمامى اسلام و تمامى کفر است و اگر اسلام به یارى شما پا برجا بماند تمام مستضعفین جهان را از اسارت نجات داده‌اید. هرچه ملت ما را بکشند، ملت ما بیدارتر مى‌شود.
سلام و درود بر رزمندگان کفرستیز اسلام، این ادامه دهندگان راه شهدا و این راه گشایان کربلای حسینی و از آنجا به بیت المقدس و قدس عزیز ان شاءالله
در پایان سخنانم از ملت بیدار و مقاوم مى‌خواهم که از کمک‌هاى بى‌دریغ خودتان، هرکس به حد توانایى خودش به جبهه‌ها کمک کند. همچنین از خانواده خودمان مى‌خواهم که کمک‌هاى نقدى و جنسى به جبهه‌ها را فراموش نکنند.
در آخر از همه شما مى‌خواهم که برایم دعا کنید که خداوند گناهان مرا ببخشد و بیامرزد.
شهیدم، شهیدم، این شعار من است: گرچه در خاک و خون گشته‌ام لاله‌گون، مادرم در وطن در انتظار من است.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدى (عج) خمینى را نگهدار.
والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
ملتى که شهادت دارد اسارت ندارد (امام خمینى)
على اکبر نجار باشی
۱۳۶۴/۱۱/۱۵
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۱۳۴
