دکترین دفاعی سپاه ره‌آورد مجاهدت شهیدان کاظمی و شوشتری
گروه استان‌های دفاع‌پرس - «موسی‌الرضا عبداللهی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ عیارسنجی افراد خاص مبتنی بر کیاستی است که آنها، خصوصیات برجسته‌ای را در میدان عمل نسبت به دیگران کسب کرده باشند و برای آن بتوان کمتر همتایی پیدا کرد.
جامعه امروز باید بپذیرد که بخش اعظم فرماندهان ارشد نظامی جمهوری اسلامی از جمله شخصیّت‌هایی هستند که کمالات فرماندهی و آمری را در میدان عمل به آن متصف شدند و خود را در نزد دیگران به‌عنوان یک انسان راهنما، هدایت‌گر و فرمانده ارائه کردند که شاخصه‌های رفتاری آنان بر سر زبان‌هاست.
در بین این فرماندهان کسانی بودند که در همه ابعاد شخصیّتی شاخص، برتر و کامل بودند و در نزد دیگر فرماندهان نظامی در تراز بالاتریی قرار داشتند و به‌عنوان یک استادکار امین همواره مورد مشورت بودند. عیار آنها در حدی بود که فرماندهان بزرگ و کوچک از نظر سنّی و موقعیّت اجتماعی به آنها احترام می‌گذاشتند. یکی از آن شخصیّت‌ها، شهید بزرگوار نورعلی شوشتری جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه بود که در کنار بسیاری از فرماندهان دفاع مقدس خدمت کرد و همواره مورد احترام آنان بود.
مشاهده می‌شد که فرماندهان بزرگواری همچون شهیدان حاج احمد کاظمی، صیاد شیرازی، حاج قاسم سلیمانی، حسین همدانی و بسیار دیگری از سرداران و امرای شهید و نسل باقی مانده از کاروان دفاع مقدس نسبت به شهید نورعلی شوشتری احترام خاصی قائل بودند، هرچند آنها در منسب بالاتری قرار داشتند ولی شهید را پدر معنوی خود می‌دانستند و برای شخصیّت او ارزش قائل بودند. دلیل اصلی این محبوبیت این بود که شهید نورعلی شوشتری به‌عنوان یک انسان کامل و جامع‌الاطراف از خصوصیاتی برخوردار بود که در میدان عمل همه را در مقابل خود به تواضع می‌کشاند و برای اهم موضوعات نظامی مورد مشورت قرار می‌گرفت.
دوره فرماندهی او در کنار شهید حاج احمد کاظمی در نیروی زمینی سپاه را باید از پرافتخارترین دوره‌های فرماندهی و شکوفایی این نیروی توانمند در ساختار سپاه پاسداران به‌حساب آورد که اصولی‌ترین سازماندهی و استعداد رزمی را پیدا کرد.
شهیدان کاظمی و شوشتری با برخورداری از توانمندی معنوی، رزمی و تخصصی پایه‌هایی را در نیروی زمینی سپاه بنیان نهادند که امروز این نیرو از مقتدرترین نیروهای رزمی دنیا محسوب می‌شود. در بسیاری از جلسات تخصصی رزمی و برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری دیدگاه‌های شهید شوشتری فصل‌الخطاب بود و همین امر سبب شده بود که تمام فرماندهان سپاه نسبت به این بزرگ مرد، کمال احترام را داشته باشند.
شهید شوشتری را نمی‌شود یک فرد تک بعدی دانست که فقط در حوزه نظامی نظراتش تعیین‌کننده بود، بلکه او انسان کاملی بود که به تمام جنبه‌های دفاعی و عوامل اثرگذار در موفقیّت جنگی، نظامی و دفاعی توجه ویژه داشت.
عمده‌ترین شاخصه‌های شخصیّتی شهید شوشتری در بعد نظامی و معنوی، اخلاص در عمل، دقّت نظر و انضباط بود. ایشان همواره در میدان نبرد و طراحی عملیّات و مانورهای نظامی نکاتی را مورد توجه قرار می‌داد و ظرافت‌هایی را مدنظر داشت که دیگران به آن توجه نداشتند.
شجاعت، جدیّت، قاطعیّت در عین صلابت و اقتدار، نترسیدن از موانع و مشکلات و توکل به خدا در حدی بود که هر کجا دیگران کم می‌آوردند شهید را مورد مشورت قرار می‌دادند و از او نیرو می‌گرفتند. همین امر سبب شده بود که شهید شوشتری در میدان عمل همواره مورد احترام و محبّت دیگران باشد و حتی نیروهای عادی و یا سرباز و بسیجی هم اوامر او را با جان و دل پذیرا شده و برای انجام آن ایثار و گذشت داشته باشند و به بهترین شکل ممکن کار انجام دهند که بتوانند رضایت شهید را به دست آورند.
در تبسم شهید مهر و محبّت همراه با اقتدار و عزّت مشاهده می‌شد و اشکی که در مقابل یک مظلوم ستمدیده و محروم می‌ریخت افراد را خالصانه شیفته خودش می‌کرد.
ولایت‌پذیری و ولایتمداری او و عشق به خاندان اهل‌بیت و حضور در مراسم‌های تکریم شهیدان و ارادتش به حضرت امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نبود. حضور شهید شوشتری در بین ساده‌ترین نیروهای تحت امرش و همسفره شدن با آنان به‌گونه‌ای بود که افراد احساس نمی‌کردند یک فرمانده در جمعشان قرار گرفته است.
این اوصاف از ایشان شخصیّتی را ساخت که می‌توان گفت او یک آمر با کیاست، فرمانده و انسان به تمام معنا کامل بود و مورد تحسین امامین انقلاب، مسئولین و آحاد جامعه قرار می‌گرفت.
کمتر کسی را می‌شد یافت که تسلیم شخصیّت معنوی و شخصی شهید شوشتری نشده باشد. همواره یکی از دغدعه‌های او رفع محرومیّت از مردم منطقه سیستان و بلوچستان بود و چون دشمن ارزش کار او را می‌دانست این فرمانده خسگی‌ناپذیر را از مردم و نظام گرفت و صحنه خدمت در کنار عاشقانش به شهادت رسید.
شهید شوشتری در جان‌های شیفتگانش ماندگار شد و لقب شهید وحدت را از آن خود ساخت.
انتهای پیام/
